تاثیر مدیریت منابع انسانی الکترونیکی در مدیریت استعداد پژوهشگاه فضایی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار ، گروه مدیریت منابع‌انسانی، دانشکده منابع سازمانی، دانشگاه علوم انتظامی امین، تهران، ایران

2 کارشناس ارشد ، مدیریت دولتی، پژوهشگاه فضایی ایران، تهران، ایران

10.22034/jsqm.2022.309866.1366

چکیده

رشد و توسعه‌ی روزافزون دانش بشر، نفوذ فناوری اطلاعات و ظهور مباحثی مانند هوش مصنوعی و تجلی کلمه الکترونیک باعث شده است تا بسیاری از رویکردهای مربوط به مدیریت منابع تغییر ماهیت دهند. در این راستا پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر مدیریت منابع انسانی الکترونیکی و هوش مصنوعی بر مدیریت استعدادهای پژوهشگاه فضایی ایران انجام شد. این تحقیق از نظر نوع کاربردی، به صورت کمی است. جامعه‌ی آماری کلی تحقیق تمامی کارکنان پژوهشگاه فضایی ایران بود که تعداد آن‌ها 725 نفر شد. که بر اساس جدول کوکران و بر اساس روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای، تعداد 251 نفر به عنوان نمونه آماری تحقیق تعیین شد. ابزار اصلی جمع‌آوری اطلاعات، پرسشنامه مدیریت منابع انسانی الکترونیکی دومنیگ و همکاران (2014)، مدیریت استعداد فیلیپس و همکاران (2009) و هوش مصنوعی محقق ساخته بود. روایی آن به صورت صوری، محتوایی و سازه‌ای مورد بررسی قرار گرفت. همچنین پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه شد. داده‌های به دست آمده با استفاده از مدل معادلات ساختاری و نرم‌افزار اسمارت پ. ال. اس. نسخه شماره دو، تجزیه و تحلیل گردید. تحلیل داده‌ها نشان داد که مدیریت منابع انسانی الکترونیکی `با ضریب تأثیری برابر 363/0 و مقدار معناداری آن (382/3) بر مدیریت استعدادها و هوش مصنوعی با ضریب تأثیری برابر 545/0 و مقدار معناداری آن (037/5) بر مدیریت استعدادها، همچنین ابعاد مختلف مدیریت منابع انسانی الکترونیکی و هوش مصنوعی بر مدیریت استعدادهای پژوهشگاه فضایی ایران تأثیر دارد.

کلیدواژه‌ها


2- احمدی‌مقدم، افسانه و سلیمان‌پور، محبوبه (1397). رابطه مدیریت منابع‌انسانی الکترونیکی با مدیریت استعداد و نوآوری سازمانی، رهیافتی در مدیریت آموزشی، 9 (4)، صص 126-107. 
3- اژه ای، جواد و خداپناهی، محمدکریم(1388). تعامل بین شخصیت و سبک­های فرانگیزشی در عملکرد شغلی، مجله علوم رفتاری، 3(4).
4- حسین­پور، داوود(1394). بررسی نقش مدیریت استعداد در توسعه سرمایه فکری سازمان، نشریه مدیریت نوآوری، (4)3، 97-118.
5- سلیمی، محمد؛ زارعی، متین؛ وزین، حسین (1392)، بررسی وضعیت عوامل مؤثر بر چابکی سازمانی در صدا و سیما، فصلنامه مدیریت فرهنگ سازمانی، 11 (2)، صص 132-117.
6- صیادی، سعید. محمدی، مرضیه و نیک­پور، امین(1390). مدیریت استعداد؛ مفهومی کلیدی در حوزه سازمانی، ماهنامه کار و جامعه، 135، 82-86.
7- طالقانی، غلامرضا. امینی، سمیه و آدوسی، حسین(1392). بررسی رابطه مدیریت استعداد بر عملکرد اعضای هیئت علمی دانشگاه اصفهان، فصلنامه مدیریت دولتی، 5(3)، 83-102.
10- Bondarouk, R. & Dresselhaus. L. (2013). ‖ Global Talent Management in Multinational Corporations and the Role of Social Networks‖, Emerald Group Publishing.
11- Cappelli, P., Tambe, P., & Yakubovich, V. (2019). Artificial Intelligence in Human Resources Management: Challenges and a Path Forward. PsychRN: Psychological Applications of Technology & Media (Topic).
12- Chapman, D.S. and Go¨do¨ llei, A.F. (2017), “E-recruiting: using technology to attract job applicants”, in Hertel, G., Stone, D., Johnson, R.D. and Passmore, J. (Eds), The Wiley Blackwell Handbook of the Psychology of the Internet atWork,Wiley Blackwell, Hoboken, pp. 211-230.
13- Cheloha, R. & Swain, J. (2005). Talent management system key to effective Succession planning, Canadian HR Reporter, 18(17), 5-7.
14- Collings, D. G. & Mellahi, K. (2009). Strategic talent management: A review and research agenda, Human Resource Management review, 19, 304-313.
15- Ensley, M. D., James, W., Carland R. L. & Ensley J. C. (2010). Carland the theoretical basis and dimensionalit‖, Academy of Strategic Management Journal, 9, 18-32.
16- Farley, C. (2005). HR’s role in Talent Management and driving business results, Employment Relations Today, 32(1), 55-62.
17- Hudson, H. (2009). Thought Leadership Series, Public sector Talent Management: The Influence of The Private Sector, Hudson Highland Group, Inc.
18- Jatobá, M.L., Santos, J., Gutierriz, I., Moscon, D.C., Fernandes, P.O., & Teixeira, J.P. (2019). Evolution of Artificial Intelligence Research in Human Resources. Procedia Computer Science, 164, 137-142.
19- Johnson, R.D., Stone, D.L. and Lukaszewski, K.M. (2020), "The benefits of eHRM and AI for talent acquisition", Journal of Tourism Futures, Vol. ahead-of-print No. ahead-of-print. https://doi.org/10.1108/JTF-02-2020-0013
20- Kesler, G.C. (2002). Why the leadership bench never gets deeper: ten insights about executive talent development. Human Resource Planning, 25 (1): 32-44.
21- L’Écuyer, F. and Pelletier, C. (2019), "Exploration of Social Media Capabilities for Recruitment in SMEs: A Multiple Case Study", HRM 4.0 For Human-Centered Organizations (Advanced Series in Management, Vol. 23), Emerald Publishing Limited, pp. 221-239. https://doi.org/10.1108/S1877-636120190000023016.
22- Miller, T. (2019), The New World of Human Resources and Employment: How Artificial Intelligence and Process Redesign is Driving Dramatic Change, Business Express Press LLC, New York, NY.
23- Rahman, M., Mordi, C. and Nwagbara, U. (2018), "Factors influencing E-HRM implementation in government organisations: Case studies from Bangladesh", Journal of Enterprise Information Management, Vol. 31 No. 2, pp. 247-275. https://doi.org/10.1108/JEIM-05-2017-0066.
24- Ruël, H. Bondarouk, T. Looise Kees. J.(2009). E-HRM: Innovation or Irritation. An Explorative Empirical Study in Five Large organization, Management Revue; Vol.15, No. 3; 2004; PP. 364-380.
25- Smurthwaite, C. (2019), “Trying to attract top talent? Make recruitment a game”, available at: www. growwire.com/recruitment-games (accessed 7May 2019).
26- Wiblen, S. and Marler, J.H. (2019), "The Human–Technology Interface in Talent Management and the Implications for HRM", HRM 4.0 For Human-Centered Organizations (Advanced Series in Management, Vol. 23), Emerald Publishing Limited, pp. 99-116. https://doi.org/10.1108/S1877-636120190000023009
27- Wright, A. (2017), “Top HR technology trends for 2018”, available at: www.shrm.org/resourcesandtools/ hr-topics/technology/pages/top-hr-technology-trends-2018.aspx (accessed 6May 2019).