مدلسازی ارزیابی الزامات فنی سازه‌های سبز با رویکرد تحلیل شبکه و گسترش کیفیت فازی

با توجه به اهمیت مباحث توسعه پایدار، مدیریت انرژی و نقشی که ساختمان‌ها در مصرف انرژی دارند، موضوع سازه‌های سبز از منظر علمی و عملی مورد توجه قرار گرفته است. مدیریت پروژه ساختمان سبز، کوششی در جهت تأمین کیفیت یکپارچه از نظر اقتصادی، اجتماعی و محیطی است. استفاده معقول از منابع طبیعی و مدیریت صحیح ساختمان‌سازی به حفظ منابع طبیعی و کاهش مصرف انرژی کمک نموده (محافظت از انرژی) و سبب افزایش کیفیت محیطی شده است. این مطالعه با هدف مدلسازی ارزیابی الزامات فنی سازه‌های سبز مبتنی بر نیاز مشتریان تدوین شده است. ابتدا موضوع منابع محدود انرژی و مدیریت پروژه ساختمان سبز مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه به ساختمان سبز به عنوان نسل جدید ساختمان پرداخته شده است.
به منظور ارزیابی الزامات فنی سازه‌های سبز، در گام نخست نیازمندی‌های مشتریان شناسایی و با روش تحلیل شبکه فازی تعیین اولویت شده است. برای ترجمه نیازهای مشتریان به الزامات فنی ساختمان سبز و تدوین ماتریس ارتباطات آنها، از تابع کیفیت فازی استفاده شده است. از آنجا که ابزار سنجش اوزان و تعیین روابط، عبارات کلامی خبرگان بوده است برای غلبه بر عدم اطمینان موجود، از منطق فازی و اعداد فازی مثلثی برای کمی کردن دیدگاه خبرگان استفاده شده است. نتایج تحلیل شبکه فازی نشان داد شاخص مدیریت هزینه از بیشترین اولویت برخوردار است. شاخص زیبایی‌شناسی بنا در اولویت دوم، شاخص مدیریت انرژی و مدیریت ریسک نیز در اولویت‌های بعدی قرار دارند. در نهایت نتایج تابع کیفیت فازی نشان داد در ساخت یک ساختمان سبز، هزینه ساخت از بیشترین اهمیت برخوردار است. مقاومت سازه در اولویت دوم و فضاهای موردنیاز، اندازه سازه، طراحی فضای عمومی و زمان ساخت در اولویت‌های بعدی قرار دارند. به منظور ارزیابی الزامات فنی سازه‌های سبز باید در گام‌های نخستین بر مدیریت هزینه متمرکز شد.